Beschrijving
In de geestelijke gezondheidszorg ontmoet men steeds meer cliënten die in een andere culturele traditie leven dan die van de hulpverlener. Niet zelden stuit de hulpverlener dan op onverwachte grenzen aan kennis, kunde en inlevingsvermogen. In hoeverre spelen westerse normen hem parten?
F.A.M. Kortmann (psychiater) schetst hoe hij in Ethiopië geconfronteerd werd met praktijkgevallen waarop de vakliteratuur geen antwoord bood of die – sterker nog – hem zelfs in regelrecht conflict brachten met de richtlijnen uit de gangbare westerse psychiatrische praktijk. Tot welke conclusies over ‘westerse normen in de geestelijke gezondheidszorg’ heeft dit hem gebracht?
H.J.G. Kempen (cultuurpsycholoog) stelt dat culturen bepaalde menselijke mogelijkheden op de spits drijven, bijvoorbeeld het beeld van de autonome mens in de westerse cultuur. Hoe is te voorkomen dat culturen ‘systemen van overdrijving’ worden?
H. Procee (cultuurfilosoof) schetst de uitgangspunten in het debat van universalisten (er is één culturele werkelijkheid) en relativisten (iedere cultuur is verschillend). Welke vruchten en welke doodlopende stegen levert dit debat op voor de geestelijke gezondheidszorg?
- “De multidisciplinaire benadering mondt uit in een prikkelende synthese.” – M.D. Lamping-Goos in Tijdschrift voor Geneeskunde en Ethiek, 4, 1994, p. 63.
- “boeiend, leerzaam en prikkelend.” – Jan Schreel in Tijdschrift voor Cliëntgerichte Psychotherapie, 1994, nr. 2, p. 77.
- “Ten tijde van culturele en regionale ‘reveils’ … een verademing.” – J.P. Dziergwa in Tijdschrift voor Psychiatrie, 1994, Boekenbijlage 1, p. 27.
- “Dit boekje belicht op een schitterende manier vanuit de geestelijke gezondheidszorg het erg actuele probleem van de verhoudingen tussen de culturen.” – E. Springael in Huisarts Nu, 5 september 1994.
- “Als een rode draad doorheen het boek loopt het inzicht dat de westerse, individualistische opvatting van de mens niet meer houdbaar is en dat we de mens beter zien als een knooppunt van relaties in een gemeenschap. Dit inzicht is waardevol voor iedereen die werkt in de geestelijke gezondheidszorg.” – Axel Liégeois in Psychiatrie en Verpleging, 72, 1996, p. 135.
Inhoud
Blz. 7-13 Ad van Heeswijk | Ten geleide: over de waarde van echt luisteren in een mijnenveld
Blz. 15-30 Frank Kortmann | Westerse normen in de geestelijke gezondheidszorg
Blz. 31-56 Harry Kempen | Op zoek naar zelfuniversaliën als criterium bij waarde-oordelen over culturen, zelfopvattingen en gedragsleren
Blz. 57-75 Henk Procee | Baron von Münchhausen en de geestelijke gezondheidszorg
Blz. 77-79 Frank Kortmann | Terugblik
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.