Beschrijving
Levensbeschouwing wordt veelal gezien als een dimensie die buiten de wereld van de psychotherapie moet worden gehouden. In deze publicatie wordt de visie verwoord dat levensbeschouwing juist een essentiële dimensie van psychotherapie is.
Prof. dr. J.H. Dijkhuis (hoogleraar klinische psychologie en psychotherapie aan de Rijksuniversiteit Utrecht) stelt dat psychotherapeuten klachten van hun cliënten te snel vertalen naar bekende labels. Daardoor lopen zij niet alleen achter op elders allang onderkende problemen zoals bij slachtofferhulp en vrouwenhulpverlening, maar missen zij ook de levensbeschouwelijke thema’s die hun cliënten aansnijden. Psychotherapeuten dienen meer oog te krijgen voor de functie van religie en levensbeschouwing, voor de wijze waarop zij verkrampingen hierin kunnen veranderen, en voor hun persoonlijke vorming op levensbeschouwelijk en religieus terrein.
Drs. J.H.M. Mooren (docent psychopathologie en sociale psychologie aan het Humanistisch Opleidings Instituut te Utrecht) behandelt eerst twee tegengestelde visies binnen de psychotherapie over levensbeschouwing: een knellende halsband of een noodzakelijke leidraad. Voorts gaat hij in op de redenen waarom psychotherapeuten levensbeschouwing en religie vermijden. Hij geeft aan met welke gerichtheid zingevingsvragen door therapeuten benaderd dienen te worden en op welke wijze zingevingsthematiek in therapie naar voren komt. Tot slot gaat hij in op de deskundigheid die voor therapeuten vereist is, willen zij op adequate wijze aandacht kunnen schenken aan levensbeschouwelijke thema’s van hun cliënten.
Inhoud
Blz. 7-7 Ten geleide
Blz. 9-25 J.H. Dijkhuis | Levensbeschouwing: een miskende dimensie van psychotherapie
Blz. 26-50 J.H.M. Mooren | Levensbeschouwing: halsband of leidraad?
Blz. 51-62 Verslag van de discussie, met bijdragen van Dominique Debats, Aleid Schilder, J.C. Loos en Inge Maass
Blz. 62-77 J.H.M. Mooren & W.J. Berger | Nabeschouwingen
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.